Nas reunións de principio de curso os
profesores titores explican a importancia da comunicación entre o colexio e a
familia e sempre mostran a súa absoluta dispoñibilidade para comunicarse en
titorías para poder liquidar os desacordos ou conflitos que haxa e poder así
axudar aos nenos e nenas.
Dúas nais amigas que quedan charlando á saída
do colexio. Os seus fillos estiveron o fin de semana estudando para un exame
que ían ter o luns. Ao saír do cole o luns, os fillos cóntalle á súas nais que non tiveron o exame. Unha
nai, á que lle molestou bastante ter menos tempo libre o fin de semana porque o
seu fillo tiña que estudar, non pode conterse e di: “Pero por que non che puxo o exame? Todo o fin de semana estudando para
nada! Claro, é que os profes, con tal de non traballar” e o desafogo
continúa mentres a outra nai súmase ao carro da indignación e o desprestixio da
profesora diante dos seus fillos. As nais chegan a dicir que a profesora é unha
vaga, que como falta o respecto ás familias, que fai o que lle dá a gana…
Como
sentirán os seus fillos ante estes comentarios?
Aínda que non o exterioricen, eses nenos se
sentirán confusos, xa que un pilar da súa educación é desautorizado e
desprestixiado por outro dos pilares da súa educación, a súa nai. Ademais as
queixas da nai non axuda nada na
educación do seu fillo xa que é unha queixa que nada vai cambiar: non vai
recuperar o tempo do fin de semana
Que
poderían facer as nais?
1.-Pedir
unha titoría para preguntar por este episodio
2.-
Poderían pensar que polo menos agora o seu fillo entende e sábese a lección, de
modo que non pensaría que estudou para nada.
3.-
Gañarían moito se entendesen que a profesora do seu fillo debe ser unha aliada,
non unha especie de rival.
4.-
Poderían falar coa profesora sobre a necesidade da familia de contar con tempo
libre o fin de semana.
5.-
Poderían contribuír acalmar os ánimos dos seus fillos en lugar de acenderse
aínda máis
6.-
Poderían ver o lado positivo dun fin de semana de traballo duro por un exame.
7.-
Poderían poñerse tamén no lugar da profesora en lugar de desprestixiala ou polo
menos concederlle o beneficio da dúbida.
“Desprestixiar
ou desautorizar ao profesor non axuda en absoluto aos nosos fillos. En ocasións
mirámonos, cooperamos, falámonos e coordinámonos. En ocasións poñémonos de
costas, non nos miramos, non nos falamos, non nos organizamos. E entón non
avanzamos. E os nenos están na auga, esperando que nos poñamos de acordo”
Fuente:
gestionando hijos
Ningún comentario:
Publicar un comentario